De roos

Haar ouders gaven een feestje en ze had een lange, wijd uitlopende witte jurk gekocht met zo'n diep decolleté dat ze er een roos op speldde, precies in het midden, een grote rozerode kunstroos. Ze was 16 en ze voelde zich vrouwelijk, volwassen en sexy. Ze was niet de enige die dat zag. Een vriend van haar ouders zag het ook, en zijn vrouw zag dat hij het zag. Het meisje vond het leuk, de aandacht van een echte man, niet die jongetjes van haar leeftijd, die haar trouwens pas zagen staan toen ze 17 werd en haar bril, een hip pilotenmodel, inruilde voor lenzen. Maar nu was ze 16. Ze zat op school, ze luisterde naar David Bowie en Joan Baez en was verliefd op Paul Newman en op een jongen uit haar klas, elke maand een andere. Op dinsdagavond had ze balletles in de stad en op donderdag pianoles in de muziekschool vlakbij. Ze was 16, had steil donkerblond haar met een kaarsrechte pony en een tenger lichaam met een prille cup B. Ze keek TopPop en las Guy de Maupassant en Jan Wolkers. Ze was 16 en hij was 38.

Op het feestje flirtte zij met hem en hij met haar. Alsof het een grapje was. Alsof hij vertederd werd door haar onbevangen zoektocht naar haar seksualiteit. Haar ouders realiseerden zich te laat dat hun dochter op weg was om een vrouw te worden en daarom stonden ze ernaast toen ze bij hem op schoot kroop, in haar ene hand een sigaret, in de andere een glas wijn, en lachten. Het was onschuldig, het leek onschuldig, maar het meisje wist toen al met het feilloze instinct van een door de wol geverfde vrouw dat hij het hier niet bij zou laten.

Op dinsdagavond, als zij haar pliées en jetées  oefende, repeteerde hij met de oratoriumvereniging. In dezelfde stad. Hij kon haar wel brengen en halen, zei hij tegen haar ouders. Hij kwam er toch langs. Wat fijn, zeiden de ouders. Wat was het toch een aardige, openhartige man, zeiden ze. Geen hoogvlieger, maar te goeder trouw. Een leuke jonge vader met drie leuke jonge dochters en een leuke jonge vrouw. En dat was hij.

Ze vreeën elke dinsdag na haar balletles in zijn Opel Record. Hij liet haar bepalen hoever ze wilde gaan, op haar tempo en op haar initiatief. Hij was lief en zacht. Aardig en openhartig en te goeder trouw.

Ze moet er nu vaak aan terugdenken. Nu ze oud is en de ene na de andere misbruikzaak aan het licht komt. Aan die avonden in de Opel op het zijweggetje naast het tunneltje, waar ze later nog vaak had gestaan, met andere, veel jongere mannen. Ze weet ineens zeker dat als haar vader het had geweten, toen, in de jaren 70, hij zijn sterke vingers om de jonge vader's nek had gelegd tot je zijn strottenhoofd hoorde kraken en er geen zucht meer te horen was. Maar zij had zich veilig gevoeld. Het had de vertrouwdheid van een vader, maar het was tegelijkertijd een man waarmee ze rustig experimenteren kon, zonder dwang, zonder verwachtingen, zonder de later nog vaak gevoelde plicht om 'all the way' te gaan. Ze kon jong zijn, onervaren, zonder schaamte, omdat ze wist dat hij dat juist aantrekkelijk vond en haar wilde gidsen door het nieuwe landschap van mogelijkheden. 

Ze realiseert zich nu pas hoe dom hij was geweest en hoe fout. Omdat hij zijn vrouw bedroog, maar vooral omdat hij zijn grote handen om de borsten van een 16-jarig meisje legde, een kwetsbaar kind nog, niet opgewassen tegen een man van 38. Zo zou ze het nu in ieder geval moeten zien, maar het gekke was dat ze zich geen moment gedwongen of gebruikt had gevoeld. Het was geen machtsmisbruik, geen manipulatie, ze had zich nooit een slachtoffer gevoeld, ook nu niet, na al die jaren. Ze vond het eerder een openbaring hoeveel macht je kon hebben over een man, puur door je jeugd en je schoonheid, en wat een euforisch gevoel het had gegeven. Praat ze het daarmee goed? Nee. Maar het leven is niet zwart-wit, het zijn vooral heel veel troebele grijstinten. Trauma's zou ze pas later ontwikkelen, door mannen die onder haar huid kropen en haar bedrogen, haar in de steek lieten, en waarbij ze zich minderwaardig voelde. Aan de jonge vader dacht ze soms nog wel eens terug, als aan een aardige anekdote in haar reis naar volwassenheid.

Na een paar maanden verloor ze haar interesse, stopte met de balletlessen en gaf haar maagdelijkheid aan een jongen van de kunstacademie die met zijn lange wilde krullen leek op een Italiaanse visser.